جمع جزء 0 تومان
شناخت و یادگیری تفاوت‌ها و شباهت‌ها از طریق بازی با تصاویر در قالب کاردستی، یادگیری را برای کودکان پیش‌دبستانی لذت‌بخش و ماندگار می‌سازد.
مرضیه اسکندری که نزدیک به ۴۰ سال تجربه و سابقه کار با کودکان پیش دبستان یا همان مهد کودک‌های قدیم و آموزش و تدریس به دانش‌آموزان دبستانی را دارد در گفتگویی با سایت پاپالو با بیان این مطلب گفت: “بچه‌ها در منزل به کمک والدین و یا در پیش‌دبستانی با همراهی مربی می‌توانند از روزنامه‌ها، مجلات و نشریات قدیمی یا باطله که مورد استفاده قرار نمی‌گیرد عکس‌های موضوعی مانند حیوانات، پرندگان، گیاهان، خوراکی‌ها و امثال آن را با قیچی‌های ایمن جدا کرده و با خود به کلاس بیاورند. من که خودم سالها این کاردستی را با بچه‌ها تجربه کردم ابتدا عکس‌ها را مخلوط کرده و تعدادی محدود که باعث سردرگمی کودک نشود روی میز آنها قرار می‌دهم.”
وی در ادامه افزود: “تنوع تصاویر نباید بیش از سه نوع باشد. برای مثال تصاویر می‌تواند شامل پرندگان، غذاها و گیاهان باشد. حالا بچه‌ها به صورت گروه‌های کوچک دو یا سه نفری، ابتدا این تصاویر را از هم جدا کرده و دسته بندی می‌کنند. سپس هر گروه دسته‌های آماده شده را یک جا گردآوری کرده و در نهایت به کمک خودشان آنها را روی یک صفحه می‌چسبانیم. در ادامه بچه‌ها را دعوت به تماشای تصاویر دسته‌بندی شده می‌کنیم تا علاوه بر عکس‌های گروه خودشان با نمونه‌های دیگر هم آشنا شوند. این فعالیت به آنان کمک می‌کند تا با انواع دسته‌ها و گروه‌ها بدون هیچ آموزش مستقیمی آشنا شوند.”
اسکندری افزود: “گاهی می‌توان همین کار را با عکس یا خود آن وسیله انجام داد ولی این بار بچه‌ها باید ارتباط بین آنها را تشخیص داده و هر کدام را در کنار عکس یا وسیله مورد نظر قرار بدهند. برای مثال بعضی وقت‌ها تعدادی روسری و جوراب و کلاه با خودم به کلاس می‌آورم و روی سه میز جداگانه هم تصاویری مرتبط با این البسه را قرار می‌دهم. آنگاه از بچه‌ها می‌خواهم این البسه را که تنوع رنگی هم دارد از هم جدا کرده و آنها را در جای مناسب قرار بدهند. شور و هیجانی که در این کار بارها شاهد بودم، حس خوبی به آنان می‌دهد.”
وی که از سالها تجربه کار با کودکان برخوردار است، قالب کاردستی را برای یادگیری بسیار مهم توصیف کرده و می‌افزاید: “ما باید فرصت کشف و سپس لذت بردن از آن را برای کودکان فراهم کنیم تا آنان از این آموختن لذت ببرند. در این کار امکان صحبت و گفتگو هم فراهم می‌شود و بچه‌ها کمک کردن به همدیگر را یاد می‌گیرند و تمرین می‌کنند. گاهی هم که اشتباهی رخ می‌دهد من از خودشان کمک می‌گیرم تا به پاسخ صحیح برسیم.”
مرضیه اسکندری در پایان تاکید کرد: “اینکه کودک در قالب بازی و سرگرمی می‌تواند ارتباط بین اشیا مثل کلاه برای سر است و جوراب برای پا و امثال آن را تشخیص بدهد، از این یادگیری لذت می‌برد و مربی می‌تواند با تنوع در این کار، بسیاری نکته‌ها را به طور غیرمستقیم به او یادآور شود.”