نقاشی

به نظر می‌رسد تغییراتی که در نقاشی‌های کودکان خردسال رخ می‌دهد، بازتابی از رشد مغز و ماهیچه‌های آنها است. کودکان دو ساله خط خطی می‌کنند. البته نه به طور تصادفی بلکه در قالب الگوهایی از خطوط عمودی و زیگزاک.

در سه سالگی کودکان شکل می‌کشند، مثلاً دایره، مربع، مستطیل، مثلث، و ضربدر و سپس شروع به ترکیب این شکل‌ها و کشیدن طرح‌های پیچیده‌تر می‌کنند.

مرحله تصویری معمولاً بین ۴ تا ۵ سالگی آغاز می‌شود؛ تغییر رویه از ترسیم شکل‌ها و طرح‌های انتزاعی به کشیدن اشیا واقعی نشان از دگرگونی بنیادی در هدف نقاشی کودکان دارد و مبین رشد شناختی و دستیابی به توانایی بازنمایی است. با وجود این دقت تصویری بیشتر که اغلب از سوی بزرگسالان تشویق می‌شود ممکن است به بهای انرژی و آزادی که در تلاش اولیه کودکان به چشم می‌خورد تمام شود و خلاقیت کودکان را از بین ببرد و تفکر آن‌ها را به قالب‌های روتین وعادی دربیاورد.

هرچه کودک بزرگ‌تر می‌شود و می‌فهمد هر چیزی را کجا قرار دهد، نقاشی‌هایش تکامل بیشتری می‌یابند. در چهار سالگی، بچه‌ها معمولاً حداقل سه قسمت بدن را ترسیم می‌کنند و ممکن است تا هشت تا را هم بکشند. چیزها یا افرادی که برای کودک مهم هستند اغلب بزرگ‌تر یا مرکزی‌تر هستند یا با جزئیات بیشتری نشان داده می‌شوند. این بدان معناست که کودک احتمالاً خودش را به عنوان بزرگ‌ترین چیز در صفحه می‌کشد و آن هم درست در وسط صفحه.

توصیه:

وسایل نقاشی را از نوعی بخرید که استفاده‌شان راحت باشد و آنها را در دسترس نگه دارید. ترکیبی از آبرنگ، مدادشمعی، پاستیل گچی و ماژیک‌‌های پاک‌شدنی را به کودک بدهید. کاغذهای رنگی و همچنین کاغذهای سفید و برگه‌هایی در اندازه‌های مختلف هم برایش تهیه کنید و فرصت مناسبی برای خلاقیت به وی بدهید.