نقش مهم دورریختنی‌های پاکیزه در رشد فکری کودکان

کارهای دستی که با استفاده از مواد مختلف مانند کاغذ، مقوا، کارتن، خمیر بازی، خاک رس، بطری‌ها و مواد دورریختنی پاکیزه  انجام می‌شود، نقش بسیار مهمی در رشد فکری، ذهنی و مهارت‌های دستی کودکان دارد.

فاطمه موسوی ثابت مربی مسئول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که بیش از دو دهه تجربه فعالیت در حوزه کودکان دارد در خصوص نقش و جایگاه کاردستی برای نوآموزان گفت: “با استفاده از کاردستی‌های ساده مانند انواع ماسک‌ها که می‌توان از آن‌ها برای اجراهای نمایش‌های کوتاه خلاق نیز بهره برد، علاوه بر زمینه‌سازی خلاقیت در ساخت، نوع کاربرد آن در نمایش نیز بسیار مهم و تأثیرگذار است. کاردستی‌هایی مانند انواع فرفره‌ها، موشک‌های ساده، بادبادک‌ها و… نیز زمینه‌ساز تحرک کودک خواهند شد.”

موسوی ثابت که دکترای زبان و ادبیات فارسی دارد و برای کودکان نیز می‌نویسد در ادامه می‌افزايد: “همه‌ کارهای هنری، موجبات رشد اعتماد به نفس را برای کودک فراهم می‌کنند. کودک با ساخت آن چه در ذهن دارد و ظهور و بروز خلاقیت خود در قالب یک نمونه‌ تجسمی و قابل رویت، احساس قدرت می‌کند. وقتی خمیر را در کف دست خود ورز می‌دهد و با آن درخت و حیوانات کوچک می‌سازد، وقتی قیچی به دست می‌گیرد و خطوط ترسیم شده یا فرضی را برش می‌دهد، اقدام به خلق چیزی کرده است. همین خلق کردن و ساختن، اعتماد به نفس او را تقویت می‌کند. البته نقش والدین و مربیان در این زمینه بسیار مهم و تأثیرگذار است. فقط فراموش نکنیم که تشویق بیش از حد، می‌تواند زمینه‌ شکست‌های بعدی را فراهم سازد و از طرفی بی اعتنایی و بیان جملات منفی نیز می‌تواند او را برای همیشه از انجام فعالیت‌های فرهنگی و هنری دور کند. نباید نادیده گرفت که کار برای گروه خردسال، نیاز به مهارت، سواد و تجربه بالا دارد.”

وی در ادامه افزود: “کاردستی می‌تواند روند نمایش خلاق را زیباتر و جذاب‌تر سازد.  استفاده از ماسک‌های مختلف، منقار، گوش، دم و…  برای شخصیت‌های مختلف فانتزی و حیوانات، تاثیر بسزایی در باورپذیری و جلوه‌ی بصری نمایش دارد.”

موسوی ثابت در پایان به نقش تشویق بچه‌ها در زمینه ارائه ایده‌های خلاقانه اشاره کرد و گفت: “کودک در ذات خود دنیا را زنده و دارای شعور می داند. او ذاتاً تمایل به ساخت و در عین حال تخریب دارد.  مربی توانا با روش‌های خلاق می‌تواند به خردسال و کودک، متفاوت دیدن را بیاموزد.  او را با پدیده‌های مختلف طبیعت آشنا کند و از او بخواهد تا خودش نیز نمونه‌ای از آن‌ها را بسازد. به عنوان مثال وقتی کودک ابرها را به خوبی مشاهده کند، می‌تواند با ابزارهای مختلفی مانند کاغذ، پنبه یا سایر مواد ایمن، نمونه‌های خلاق بسازد.  همین مسأله درمورد انواع پرندگان، درختان، سنگ‌ها، ماه، ستارگان و…  نیز صدق می‌کند.”