اخبـــار

فیلم‌هایی برای کودکان انتخاب کنید که چالش خلاقانه دارند

فیلم‌های آموزشی و تربیتی می‌توانند به کودکان پیش‌دبستانی کمک کنند تا مفاهیم جدید را به‌خوبی درک کنند و مربیان می‌توانند از این نوع فیلم‌ها در زمان‌های خاص مانند فعالیت‌های گروهی، معرفی موضوعات جدید یا حتی برای آرام‌سازی و استراحت کودکان استفاده کنند.

دکتر اصغر شمسی‌پور، روانشناس، مشاور و روان درمانگر  در باره تأثیرگذار بودن این نوع فیلم‌ها با بیان این نکته افزود: “این فیلم‌ها می‌توانند در موضوعات مختلفی مانند آموزش مهارت‌های اجتماعی، آموزش‌های اولیه علوم پایه، هنر و آماده شدن برای ورود به مدرسه استفاده شوند.”

وی درباره نقش این نوع فیلم‌ها در زمینه تقویت مهارت‌های شناختی مانند توجه، حافظه، حل مسئله و تفکر انتقادی نیز گفت: “فیلم‌های آموزشی می‌توانند توجه کودکان را جلب کنند و از طریق داستان‌گویی، بازی‌های تعاملی و معماها، حافظه و مهارت‌های حل مسئله را تقویت کنند. این نوع تقویت می‌تواند با فعال کردن تفکر انتقادی از طریق پرسش و پاسخ‌ها یا بحث‌های گروهی پس از تماشای فیلم صورت گیرد.”

شمسی‌پور همچنین در زمینه ارائه ایده‌های جدید و خلاقانه به کمک نمایش این فیلم‌ها برای کودکان نیز یاداور شد: “مربیان می‌توانند فیلم‌هایی را انتخاب کنند که داستان‌ها و شخصیت‌های خلاقانه‌ای دارند و به کودکان ایده‌های جدید را ارائه می‌دهند. مربی می‌تواند به دنبال محتوای فیلم‌هایی برای نمایش بگردد که چالش‌های خلاقانه را ارائه می‌دهد و سپس از کودکان بخواهد تا نظرات خود را درباره آن چه دیده‌اند بیان کنند و یا فعالیت‌های خلاقانه‌ای مرتبط با آن را ایجاد کنند.”

وی همچنین در خصوص تأثیر دیدن فیلم‌های تربیتی بر روی تقویت مهارت‌های زبانی از جمله درک مطلب، بیان افکار و احساسات و مهارت‌های گفتگو نیز تأکید کرد: “مشاهده فیلم‌های آموزشی می‌تواند به تقویت مهارت‌های زبانی کودکان با شنیدن و دیدن گفت‌وگوها، داستان‌ها و زبان‌های مختلف کمک کند. مربیان می‌توانند پس از نمایش فیلم، بحث‌های گروهی، بازی‌های نقش‌آفرینی یا فعالیت‌های نوشتاری در قالب نقاشی به منظور درک میزان برداشت و مشاهدات بین نوآموزان را فراهم کنند تا از این مسیر به نوع و مقدار دریافت آنان پی ببرند.”

او در پایان به مدت زمان ایده‌آل پخش فیلم‌های آموزشی برای کودکان پیش‌دبستانی اشاره کرد و گفت: “معمولاً بین 5 تا 15 دقیقه برای این کار کافی است. این زمان بستگی به موضوع فیلم و توجه کودکان دارد. برای حفظ حوصله و توجه آن‌ها، فیلم‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که محتوای جذاب و تعاملی داشته باشند و پس از آن مربی می‌تواند با فعالیت‌های مکمل، توجه کودکان را بیشتر جلب کند. مربیان با رعایت این نکات، می‌توانند از فیلم‌های آموزشی به‌خوبی بهره ببرند و تأثیر مثبتی بر روی رشد و یادگیری کودکان داشته باشند.”

بازی، تمرین زندگی در دنیای آینده است

یک مربی خوب باید به این باور برسد که بچه‌ها به وسیله بازی، زندگی در دنیای آینده را تمرین می‌کنند و از طریق بازی است که می‌توان مفاهیم مختلف را به صورت غیر مستقیم به آنها یاد داد و به درون پاک و در عین حال پیچیده کودکان راه یافت و آنها را بهتر شناخت و به مشکلاتشان پی برد.

لیلا جمالی نوش‌آباد مسئول مقطع ابتدایی مجتمع آموزشی حضرت جوادالائمه (ع) شهر یزد که همراه با جمعی از مربیان پيش دبستان این مجموعه در کارگاه توانمندسازی با محور بازی و نقش آن در تربیت و یادگیری نوآموزان در تهران شرکت کرده بود طی گفتگویی با پایگاه رسانه‌ای مرکز جامع تخصصی تربیت و یادگیری کودک با بیان این مطلب گفت: ” یک مربی خوب، بازی را یکی از بهترین ابزارها برای تقویت دقت و تمرکز، درگیر کردن حواس و افزایش خلاقیت بچه‌ها می‌داند و مهم‌تر از همه‌ این‌ها توجه‌اش به  پویایی، نشاط و حال خوبی باشد که بازی آن هم از نوع “بازی سرخوشانه” به کودکان هدیه داده می‌شود.”

وی که از سال‌ها تجربه آموزش و مدیریت در پایه‌های مختلف ابتدایی برخوردار است در ادامه افزود: “با توجه به تغییرات سریع و گسترده‌ای که فناوری در زندگی کودکان ایجاد کرده است، مربیان امروز با چالش‌های زیادی روبرو هستند و برای موفقیت در این عرصه باید تسلط کافی بر فناوری داشته و نیز از عنصر خلاقیت و نوآوری بهره‌مند باشند. توانایی طراحی فعالیت‌های آموزشی متنوع و جذاب و تلفیقی را داشته باشند و مهمتر از آن، مهارت ارتباط قوی را بدانند.

یک مربی همیشه در حال یادگیری، مطالعه و تحقیق و به روز شدن است و برای تربیت و یادگیری، از ابزارهای مختلف استفاده می‌کند. همچنین او به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان توجه دارد و با فراهم کردن فرصت‌های یادگیری، نوآموزان را به سوی هدف مورد نظر هدایت می‌کند. به بیان دیگر مانند راهبر آموزشی در کنار کودکان می‌ایستد و  نه آنکه خود را درمقابل آنها قرار بدهد.”

جمالی که کارشناسی ارشد مدیریت و روانشناسی دارد و در کارگاه “اهمیت بازی در یادگیری” با تدریس و اجرای دکتر مرجان قیدر حضور داشت در خصوص آثار و دستاوردهای شرکت در چنین کارگاه‌هایی برای مربیان گفت:”به نظر من انسان در هر جا و در هر لحظه از زندگی خود، می‌تواند چیزهای جدیدی یاد بگیرد. هر زمانی که فکر کنیم دیگر انسان کاملی هستیم، آن زمان، نقطه سقوط ماست. شرکت کردن در کارگاه‌های مختلف، دید ما را وسیع‌تر می‌کند و باعث درگیر شدن ذهن و بروز خلاقیت و نوآوری در وجود ما می‌شود که خروجی آن، ظهور طرح‌های جدید و انجام فعالیت‌های نوآورانه است. اعتقاد من این است که حتی اگر در یک کارگاه خاص، چند بار هم شرکت کنیم، باز هم چیز جدیدی را از آن کارگاه به دست می‌آوریم.”

در زمان حضورم در این کارگاه با خود گفتم: “کارگاهی که برای ما بزرگسالان، سراسر شور و شوق و هیجان و بازی بود قطعاً برای بچه‌ها، هزاران بار هیجان انگیزتر و لذت بخش‌تر است، چرا که وجود بچه‌ها با بازی گره خورده است.”

او در پاسخ به این پرسش که قبل از شرکت در این کارگاه ۸ ساعته چه سوالاتی در ذهن داشتید گفت: “هر موقع کارگاهی برگزار می‌شود اولین سوالی که برای من پیش می‌آید این است که : خدا کند در طول این کارگاه به دستاوردهایی برسیم که بتوانیم از آن ایده‌های نو بگیریم. البته هرچه کارگاه از مطالب تئوری فاصله بگیرد و عملی‌تر و ملموس‌تر باشد و فعالیت‌هایش مشارکتی و گروهی اجرا شود، بیشتر به جان و دل می‌نشیند و این، نهایت یادگیری لذت بخش است. (که بحمدالله این کارگاه نمونه بارز آن بود)

دومین سؤالم این بود که مطالب مطرح شده و فعالیت‌هایی که قرار است در این کارگاه انجام شود، مطالب چالشی، جدید و به روز باشد. مطالبی که تا الان با آن روبرو نشده‌ام، تا با ایده گرفتن و بومی کردن آنها با توجه به زیرساخت‌های محل کار خودم بتوانم فعالیت‌های پرمعنا، عمیق و لذت بخش‌تری را برای بچه‌ها رقم بزنم.”

این مدیر بخش کودکان مجتمع آموزشی جوادالائمه که خود هم‌پای مربیان در فعالیت‌ها شرکت داشت درباره جذاب‌ترین بخش این کارگاه تئوری و عملی نیز افزود: “جذاب‌ترین بخش این کارگاه از دیدگاه من این بود که می‌توان از وسایل ساده، ارزان و قابل دسترس، بازی‌هایی را طراحی کرد که بتوان با آن آموزش‌های مختلفی را به دانش آموزان ارائه کرد و هم زمان زمینه ی لذت و شادی آنها را فراهم آورد. یقین دارم نوآموزان در وقت استفاده از این وسایل ساده برای بازی با دوستان خود، قطعاً خلاقیت‌هایی را از خود نشان می‌دهند که یکی از بهترین دلایل جذابیت این بخش است.”

وی درباره دستاوردهای این کارگاه نیز در پایان افزود: “یکی از چیزهایی که من از این کارگاه یاد گرفتم این بود که با وسایل ساده و  دم دستی، با کمی خلاقیت ‌می توان بازی‌هایی طراحی کرد که در کنار شادی و لذت، مفاهیم مختلف را به کودکان آموزش دهد.
همچنین آموختم که می‌توان با یک وسیله ساده، مثل حلقه، بازی‌های گوناگون و متفاوتی را طراحی کرد؛ بازی‌هایی که هر چند در نوع اجرا و اهداف متفاوتند ولی در ایجاد شور و شوق و نشاط در بچه‌ها مشترکند.شاید در قدم‌های بعدی بتوان این فرصت را به بچه‌ها داد تا خود آنها نیز با این وسایل ساده، بازی‌های دیگری را طراحی کنند و در کلاس به اجرا بگذارند. مهم‌تر اینکه، یاد گرفتم قبل از انجام هر بازی، باید هدف آن مشخص و نحوه ی ارزیابی اش معلوم باشد تا در پایان کار، ببینیم به هدف رسیده‌ایم یا نه؟!”

میزگرد یعنی مربی در تصمیم‌گیری مشارکت دارد

مربیان پیش دبستانی به دلیل ارتباط مستقیم با کودکان، از نزدیک با نیازها و چالش‌های آن‌ها آشنا هستند. مربیان در قالب میزگردها می‌توانند این نیازها و چالش‌ها را به صورت دقیق و شفاف بیان کنند.

وجود این اطلاعات و نظرات می‌تواند برای سیاست‌گذاری برنامه‌ریزان حوزه تربیت و یادگیری، بسیار ارزشمند باشد تا آنان نیز برنامه‌های موردنظر را با نیازهای واقعی کودکان طراحی کنند. برگزاری میزگردها نشان می‌دهد که نظرات و دیدگاه‌های مربیان از اهمیت برخوردار بوده و آن‌ها در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت دارند. این امر باعث ایجاد انگیزه و لذت شغلی در مربیان می‌شود و در نهایت به بهبود کیفیت فعالیت‌های آنان در پیش‌دبستان منجر می‌شود.

در ادامه نظرات تعدادی از مربیان مراکز پیش‌دبستانی در منطقه ۱۵ تهران را باهم می‌خوانیم:

معصومه آقاجانی: من این بسته را با وجود انتقادهایی که به آن دارم ترجیح می‌دهم. دلیل آن وجود کتاب راهنمای مربی است. با اینکه سال‌ها تجربه دارم اما این کتاب کمک زیادی به من کرده است و همیشه آن را با خودم به همراه دارم و برنامه هر روز را به کمک آن طراحی و اجرا می‌کنم.

منیژه علیزاده: این بسته یک بسته بسیار پربار است و تنوع فعالیت‌های تربیت و یادگیری در قالب‌های گوناگون در آن دیده می‌شود که قابل توجه است. این ویژگی به مربی کمک می‌کند یک موضوع را با قالب‌های متفاوت پشت سر هم پیگیری کند تا آن موضوع در ذهن نوآموز نهادینه شود و دسته‌بندی موضوعی مطالب نیز خیلی خوب است.

مریم سالاری‌فر: وجود کاربرگ‌ها در این بسته از نگاه من  بسیار جذاب و قابل توجه است و آن را از سایر بسته‌ها متمایز می‌کند. من بعد از انجام هر فعالیتی برگه‌ها را به بچه‌ها می‌دهم تا روی آن کار کنند. این کاربرگ‌ها به طور دقیق در راستای فعالیت‌های کتاب‌هایی است که در اختیار بچه‌ها قرار دارد. بنابراین هر مبحثی را که من مطرح می‌کنم فعالیت‌های کاربرگ بچه‌ها دیده شده است. همچنین بانک کاملی از شعر و قصه در این مجموعه وجود دارد که مربی بنا به موقعیت و فعالیت کلاس می‌تواند از آن‌ها برای بچه‌ها استفاده کند.

فرنوش تاجیک:  من به راحتی با این بسته کار می‌کنم. زیرا کتاب راهنمای مربی آن مانند یک کارگاه آموزشی است که در طول سال آن را به همراه دارم. همچنین به نظر من چقدر خوب است که این عامل آموزشی خرس یا یک خرگوش نیست بلکه یک پروانه است. از نگاه من بچه‌ها با پروانه به خاطر سبک بودن و قدرت پرواز خیلی خوب ارتباط می‌گیرند. البته معتقدم استفاده از نمایش خلاق در تمام فعالیت‌ها می‌تواند کمک کننده باشد.

مینا اروجلو: یکی از نکات مثبت این بسته، توجه به مهارت تفکر و حل مسئله است. این نوع فعالیت‌ها باعث افزایش اعتماد به نفس در نوآموزان شده و فعالیت‌های مداد کاغذی که برای کودکان درنظر گرفته شده هم از نگاه من بسیار مفید است.

نقاشی، فعالیتی خلاقانه و زبان دوم کودکان است

نقاشی برای کودکان، حکم زبان دوم آنها را دارد و چون از طریق نقاشی کردن می‌توان به حالات و احوالات درونی کودکان پی برد و از احساس واقعی آنها باخبر شد، یک فعالیت خلاقانه محسوب می‌شود.

دلارام حاجی ابوالحسن فعال حوزه کودک و نوجوان و تسهیلگر مهارت‌های زندگی کودکان درگفتگو با سایت مرکز جامع تخصصی تربیت و یادگیری کودک در باره این موضوع که نقاشی چطور می‌تواند در رشد مغز کودک مؤثر باشد و همچنین به بروز عواطف و احساسات آنها نیز کمک کند گفت: “زمانی که کودکان نقاشی می‌کنند، همزمان چندین مهارت آنها در حال تقویت است که از آن جمله می‌توان به این نکات اشاره کرد:
-شناخت رنگ‌ها

-هماهنگی میان دو نیمکره

-تقویت توجه و تمرکز

-تقویت عضلات ریز و درشت دست‌ها

-تقویت خلاقیت

-هماهنگی چشم‌ها و دست

و همچنین به دلیل اینکه نقاشی یک فعالیت هیجانی محسوب می‌شود و نقش بسزایی در برون‌ریزی احساسات و عواطف کودکان دارد، هم به رشد مغزی آنها کمک می‌کند و هم به طور مستقیم در برون ریزی احساسات آنها نقش آفرین است.”

وی در باره این نکته که پژوهشگران معتقدند نقاشی می‌تواند موجب آرامش در کودکان شده و سبب تمرکز آنان بر روی جزئیات شود نیز یادآور شد: “به دليل برون ريزي كه در راستاي هيجانات و عواطف كودكان شكل می‌گيرد، نقاشی می‌تواند به آرامش كودک کمک کرده و همچنین به وسیله اشکال و رنگ‌هایی که کودکان در نقاشی‌های خود به کار می‌برند، می‌توان به روحیات درونی و وضعیت روانی کودک پی برد.”

این مشاوره حوزه کودکان در کلینیک روانشناسی در پاسخ به این سؤال سایت پاپالو مبنی بر اینکه، دانش آموزانی که توان نوشتن و خواندن دارند می‌‌توانند نظرات، ایده‌ها و حتی خاطراتشان را با نوشتن ثبت کنند اما بچه‌های پیش دبستانی این قدرت را ندارند و معمولاً حرفشان را با نقاشی می‌زنند. به نظر شما یک مربی چطور می‌تواند فرصت‌هایی را ایجاد کرده تا نوآموزان بتوانند درونیات خود را با هر موضوعی (خوشحالی، ناراحتی، لذت بردن، دوست داشت و حتی نکات منفی مثل عصبانیت از یک نفر) به صورت نقاشی ارائه کنند نیز گفت: “از طریق‌ فعالیت‌هایی که منجر به نقاشی می‌شود ما می‌توانیم به این نتایج برسیم. برای مثال از کودک بخواهیم اتفاقات و احساساتی که در ذهنش هست را نقاشی کند. همچنین برای کودک داستان بخوانیم و سپس از او بخواهیم داستان را نقاشی کند. همچنین نقاشی کردن درباره خاطرات مثل مهمانی که دیشب رفته است هم می‌تواند بیانگر این نکته باشد. کشیدن نقاشی از اعضای خانواده، دوستان و اشخاصی که با او در ارتباط هستند، درست همان کاری را می‌کند که ما بخواهیم احساس خود را با کلمات بیان کنیم. در واقع نوع کشیدن اعضای بدن مانند (سر، چشمان، بینی، دهان‌ و …) و نوع رنگی که به کار می‌برد حکایت از احساسات نسبت به آن افراد و اشخاص دارد.”

او در پایان افزود: “به طور کلی نقاشی بهترین ابزار برای مطلع شدن از روحیات کودک و احوالات وی است و مربیان با استفاده از تکنیک‌های روانشناختی و شناخت نقاشی به راحتی می‌توانند از احوالات کودک با خبر شوند و از امن و ناامن بودن محیط کودک کسب اطلاع کنند. اما باید خاطرمان باشد که در نهایت شناخت و بررسی نقاشی کودک، نیاز به مهارت و تخصص روانشناسی دارد و به راحتی و فقط صرفاً از طریق بک نقاشی نمی‌توانیم بدون علم و دانش لازم، به کودکان و نوآموزان هیچگونه برچسب اخلاقی، رفتاری و تربیتی بزنیم.”

خاک رس، ابزاری مناسب برای کشف و توسعه مهارت‌های کودکان

هنگامی که کودک می‌تواند چیزی را با دستان خود خلق کند، اعتماد به نفس پیدا کرده و درهای بیشتری به روی تخیل و خلاقیت او باز می‌شود و این یکی از فواید سفالگری است.

مهسا عرب کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی و مربی هنري کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در زاهدان در گفتگویی با مرکز جامع تخصصی تربیت و یادگیری کودک گفت: “خاک رُس یکی از مناسب‌ترین ابزارها برای کشف و توسعه مهارت‌های کودکان و افزایش خلاقیت و یادگیری در آنان به شمار می‌رود و سفالگری کودکان با استفاده از خاک رس سبب تقویت بسیاری از مهارت‌های منحصر به فرد در کودکان است.”

او که به صورت تخصصی در زمینه‌های نقاشی و سفالگری با کودکان کار می‌کند معتقد است: “بچه‌ها اغلب از احساسات، بوها و صداهایی که گل می‌تواند ایجاد کند، می‌خندند و ابراز خوشحالی می‌کنند. در واقع یکی از فواید سفالگری، بهبود عزت نفس کودکان می‌باشد. برای بسیاری از بچه‌ها، ساخت یک چیز با دو دست خود می‌تواند به آن‌ها احساس غرور بدهد.”

مهسا عرب که از تجربه کار تئاتر با بچه‌ها نیز برخوردار است می‌افزاید: “کودکان تشویق می‌شوند تا آثار هنری منحصر به فرد خلق کنند و هنگامی که به نتیجه دلخواه خود نمی‌رسند، می‌توانند با شکست‌های اولیه کنار آمده و دوباره امتحان کنند. سفالگری به کودکانی که از شکست می‌ترسند اجازه می‌دهد تا با اشتباهات یا گام‌های اشتباه متوقف نشوند و از لحظات شکست خود، درس بگیرند.”

او همچنین یادآور شد: “از دیگر فواید سفالگری برای کودکان این است که به آن‌ها کمک می کند تا به روش‌های مختلف، مهارت‌های حرکتی خود را توسعه دهند. بچه‌ها از ماهیچه‌های بازو و دست خود برای قالب گیری خاک رس و ساخت اشکال مختلف استفاده می‌کنند. در واقع کودکان به نوعی در حال یادگیری مفید بودن دست‌های خود هستند.”

این مربی با تجربه در پایان افزود: “بچه‌ها همچنین با استفاده از هماهنگی بین چشم و دست و تلاش برای حفظ تعادل با چرخ متحرک، روی رشد مهارت‌های حرکتی ظریف کار می‌کنند. تمام این پیشرفت‌ها به کودکان پیش از آن‌ که خود بدانند در آینده کمک خواهد کرد تا در مدرسه و خانه تمرکز صحیح بر روی فعالیت‌های خود داشته و این مهم در دوران مدرسه به درست نوشتن منجر خواهد شد‌.”

تقویت نگاه به دنیای اطراف، از مسیر تولید کاردستی با دورریختنی‌ها

برای ساخت کاردستی بهتر است از وسایل ساده و در دسترس نوآموزان استفاده کرد و یک مربی توانا بهتر است در وهله نخست به کودکان این فرصت را بدهد تا از طریق دیدن اطراف خود، وسیله مورد نیاز را شناسایی و برای کاردستی انتخاب کند.

لیلا کاظم زاده مربی پیش‌دبستانی از نجف‌آباد استان اصفهان که ۱۲ سال تجربه کار در این زمینه دارد با بیان این مطلب گفت: “به بچه‌ها باید فرصت بدهید تا در نگاه اول اطراف خود را با دقت جستجو کنند و از بین ابزارها و وسایل موجود و حتی مواد دورریختنی، چیزی را برای ساخت کاردستی با راهنمایی مربی انتخاب کنند. مربی در اینجا می‌تواند به کودک در قالب یک سؤال پیشنهاد بدهد. برای مثال از او بپرسد با استفاده از چوب بستنی چه چیزهایی می‌توان درست کرد. آنگاه در این رابطه او را هدایت کند تا به یک مسیر صحیح برای استفاده از آن برسد. مزیت این کار آن است که بچه‌ها در ادامه فعالیت‌های خود به محیط اطراف با دقت بیشتری نگاه می‌کنند تا از بین ابزارها، وسایل و حتی دور ریختنی‌ها، چیزهایی را برای ساخت کاردستی در نظر بگیرند و این حس را پیدا کنند که هر دورریختنی بی‌مصرف و غیرقابل استفاده نیست.”

این مربی در ادامه گفت: “برای مثال دگمه، بطری‌های یک بار مصرف، سنگ، نخ و كاموا، کارتن‌های بی استفاده، شانه تخم مرغ یا حتی رول‌های خالی دستمال کاغذی هم مي‌تواند قابل استفاده برای این کار باشد. حبوبات خشک، برگ درختان یا تکه‌های پارچه هم با هدایت و راهنمایی مربی برای بچه‌ها قابل استفاده است.”

این مربی درباره تمایل کودکان به ساخت کاردستی افزود: “شادترین لحظه کودکان، زمانی است که حس می کنند کار مهمی انجام می‌دهند و ساخت کاردستی یک کار مهم از نظر آنها محسوب می‌شود و این موضوع کمک می‌کند تا عزت نفس و حس استقلال کودک تقویت شود. آنها در این فرصت و با استفاده از این قالب یاد می‌گیرند که چگونه از وسایل مختلف برای کاردستی استفاده کنند. کودکان با استفاده از مواد مختلف و وسایل گوناگون با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می‌کنند. درست کردن یک ماسک برای بازی و نمایش از مقوا و رنگ‌آمیزی کردن آن برای بچه‌ها جالب و جذاب است.”

لیلا کاظم زاده که مدرک کارشناسی مدیریت خانواده دارد در ادامه یادآور شد: “یک مربی می‌تواند به جز کاغذ رنگی و یا مقوا، از برگ درختان هم برای کاردستی استفاده کند. استفاده از انواع بطری پلاستیکی و انواع چوب هم برای کودکان جذابیت دارد و همین موارد سبب می‌شود تا کنجکاوی بچه‌ها نسبت به دنیای اطرافشان هر روز بیشتر و بیشتر شود و این تصور را نداشته باشند که ساخت کاردستی فقط باید با کاغذ انجام شود.”

او سپس افزود: “کاردستی یکی از مهمترین مهارت‌هایی است که کودک را در مسیر ساختن قرار می‌دهد. زیرا کاردستی به رشد جسمانی، قدرت و توانایی کنترل عضلات نیز کمک کرده و هماهنگی لازم را بین حواس پنجگانه ایجاد می‌کند. همچنین قوه‌ تجزیه و تحلیل مغز را نیز به کار می‌گیرد. برای ساختن کاردستی بهتر است، وسایل ساده را در دسترس کودکان قرار دهیم. یک مربی باید حواسش به بچه‌ها باشد، به ویژه زمانی که به آنان ابزارهایی مانند قیچی برای کار می‌دهد.”

کاظم زاده در پایان گفت: “یکی از هیجان‌انگیزترین مراحل رشد کودک، شناخت رنگ و ترکیب کردن آنها با هم و تولید یک رنگ تازه است. او از این تغییرات لذت می‌برد. همچنین بازی با خمیر و تولید شکل‌های مختلف، ضمن بالابردن خلاقیت بچه‌ها، به آنان‌ به خاطر این توانمندی احساس باارزش بودن می‌دهد.”