جمع جزء 0 تومان
هدف از برگزاری قصه‌گویی و کتابخوانی برای کودکان در گام اول لذت بردن از کتابخوانی و در گام بعد ایجاد علاقه و انس با کتاب است. برای دستیابی به این هدف باید فرآیند کتابخوانی جذاب و به‌یادماندنی باشد.
زهرا توکلی که سالهاست در زمینه کتاب کودک و نوجوان فعالیت می‌کند و دوره‌ها و کارگاه‌های ادبیات کودک و شیوه‌های بلندخوانی کتاب را گذرانده و متولی برگزاری آن است با بیان این مطلب گفت: “در سنین پیش از دبستان چون بچه‌ها بیشترین ارتباط با کتاب و به دنبال آن درک بهتر مفاهیم را از طریق تصاویر کتاب دارند، بنابراین باید این امکان را به صورتی در کلاس به وجود بیاوریم تا کودکان بتوانند تصاویر کتابی را که شما می‌خوانید راحت ببینند. لذا شکل ایده‌آل این است که دایره‌وار دور هم بنشینند. اما اگر این حالت میسر نباشد و جابجایی سخت و دشوار باشد، من خودم میز به میز پیش می روم و در بین بچه‌ها می‌چرخم تا همه بتوانند تصویر کتاب را ببینند.”
توکلی که از سال‌ها تجربه کتابخوانی برای کودکان برخوردار است در ادامه افزود: “برای این سن ما کتاب را بلندخوانی می‌کنیم. بلندخوانی شیوه‌های مختلفی دارد اما نکته مهم اینست که از زبان معیار خارج نشویم و جمله‌ها را به صورت شکسته نخوانیم چون گوش بچه‌ها که به شنیدن زبان معیار عادت کند بعدا در کلاس اول و هنگام زبان‌آموزی کمتر دچار غلط‌های املایی می‌شوند و کمتر سردرگم می‌شوند. شکستن جملات و محاوره‌ای کردن آن‌ها آسیب در پی دارد.هنگام بلندخوانی تن صدای خود را متناسب با داستان بالا و پایین می‌برم و پیش از شروع بلندخوانی با طرح سوالاتی ذهن بچه‌ها را برای موضوع کتاب آماده می‌کنم.”
او که دوره‌های فلسفه برای کودکان را گذرانده در خصوص جلب توجه بچه‌ها به این کار گفت: “در ابتدای ورود به کلاس سعی می‌کنیم پوششی را انتخاب کنیم که بچه‌ها با دیدن آن به یاد کلاس کتابخوانی بیفتند. مثلاً روسری با رنگ‌های شاد و جذاب یا استفاده از یک شال که فقط موقع کتابخوانی دور گردن بیندازیم یا همراه داشتن کیسه یا کیفی که از داخل آن کتاب دربیاوریم باعث می‌شود تا بچه‌ها با دیدن این‌ها فورا به یاد کتاب و کتابخوانی بیفتند و بدانند که مربی در این لحظه بنا دارد برای آنان قصه گفته و کتاب بخواند.”
این متخصص حوزه کتاب برای کودکان در ادامه تاکید کرد: “پیش از شروع بلندخوانی، کتاب را به صورت کامل به بچه‌ها معرفی می‌کنم. اول عنوان کتاب (گاهی حدس زدن عنوان کتاب را به صورت بازی برگزار می‌کنیم.) بعد نام نویسنده (جلسات اول برایشان توضیح می‌دهم نویسنده یعنی چه کسی؟ کسی که قصه کتاب را نوشته) نام تصویرگر (این را هم جلسات اول برایشان توضیح می‌دهم که تصویرگر یعنی چه کسی؟ کسی که نقاشی‌های کتاب را کشیده) و بعد اگر نویسنده خارجی باشد می‌گویم بچه‌ها اسمش چرا خارجیه؟ یعنی کتابش هم به زبان خارجیه؟ پس ما چی کار کنیم که زبان‌مان فارسیه؟ و با این سؤالات مترجم و کار ترجمه کردن را هم به بچه‌ها معرفی می‌کنم. نام انتشارات و آشنایی با لوگوی هر نشر هم گام آخر است.”
وی در زمینه آشنایی بیشتر بچه‌ها با عوامل تولید کتاب افزود: “به بچه‌ها می‌گویم مثل ماشین و بیسکویت یا هر چیز دیگری که در کارخانه درست می‌شود کتاب‌ها هم در کارخانه درست می‌شوند اما کارخانه کتاب‌ها اسمش انتشارات است. هر دفعه هم به آنان یادآوری می‌کنم من می‌خواهم شما انتشارات خوب را بشناسید و وقتی رفتید کتابفروشی یا کتابخانه کتاب‌های خوب را راحت‌تر انتخاب کنید.”