در سنین ۴ تا ۶ سالگی مهارت دوستیابی کودکان به طور چشمگیری رشد میکند. در این دوره کودکان شروع به درک اهمیت روابط اجتماعی و ایجاد دوستی پایدار میکنند.
کودکان ۴ تا ۶ ساله علاقه بیشتری به بازی با همسالان خود پیدا میکنند. آنها شروع به برقراری تعاملات اجتماعی میکنند و به دنبال دوستان جدید میگردند و به طور فعال در فعالیتهای گروهی شرکت میکنند. در این سنین کودکان به تدریج مهارتهای زبانی و ارتباطی خود را بهبود میبخشند که این امر به آنها کمک میکند تا بهتر با دیگران ارتباط برقرار کنند. آنها یاد میگیرند چگونه احساسات، نیازها و خواستههای خود را بیان کنند و همچنین به صحبتهای دیگران گوش دهند.
کودکان در این سن شروع به درک نوبتگیری در بازیها و فعالیتهای گروهی میکنند. آنها میفهمند که باید نوبت دیگران را رعایت کنند و برای دستیابی به اهداف مشترک همکاری کنند که این مهارتها برای ایجاد و حفظ دوستی بسیار مهم هستند. همدلی و توانایی درک احساسات دیگران در این سنین شروع به رشد میکند و کودکان یاد میگیرند که چگونه به احساسات دوستان خود پاسخ دهند و رفتارهای مناسب اجتماعی مانند دلداری دادن یا تشویق کردن را تمرین میکنند.
در این دوره کودکان ممکن است با تعارضات اجتماعی مانند اختلاف نظر یا مشاجره روبرو شود. آنها یاد میگیرند که چگونه این مشکلات را حل کنند. کودکان در این سنین شروع به ایجاد دوستیهای پایدارتر میکنند و ترجیح میدهند بیشتر با برخی از کودکان خاص بازی کنند و میتوانند این دوستیها را برای مدت طولانیتر حفظ کنند. آنها به تدریج میآموزند که افراد با یکدیگر متفاوت هستند و این تفاوتها را میپذیرند. کودکان در این سن شروع به یادگیری و پذیرش قوانین اجتماعی میکنند؛ مانند رعایت ادب، درخواست اجازه و احترام به حقوق دیگران که این قوانین برای حفظ دوستیها ضروری هستند.
مهارت دوستیابی در سنین ۴ تا ۶ سالگی به طور طبیعی در طی تعاملات روزمره با همسالان و از طریق بازیهای گروهی و فعالیتهای اجتماعی تقویت میشود.
توصیههایی برای والدین و مربیان:
آموزش مهارتهای پایهای مانند چگونگی معرفی خود، شروع گفتوگو، درخواست بازی و پرسیدن سؤالات ساده، به کودکان کمک میکند تا بهتر بتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. این مهارتها را میتوان از طریق بازیهای نقش آفرینی یا مثالهای عملی آموزش داد.
مربیان و والدین میتوانند با تشویق کودکان به رعایت نوبت و همکاری در بازیها و فعالیتهای گروهی به آنها یاد دهند که چگونه به حقوق دیگران احترام بگذارند و با آنها به خوبی همکاری کنند. در این سنین کودکان با تعارضات مختلف مواجه میشوند و والدین و مربیان میتوانند به آنها کمک کنند تا یاد بگیرند چگونه مشکلات را به صورت مسالمتآمیز حل کنند. که در این مسیر آموزشهای مهارت حل مسئله، مذاکره و سازش میتواند به کودکان کمک کند تا در مواقع بحرانی بهتر عمل کنند. والدین و مربیان میتوانند با صحبت کردن درباره احساسات و تشویق کودکان به فکر کردن درباره احساسات دیگران مهارت همدلی را در آنها تشویق کنند. همچنین کودکان از طریق مشاهده و تقلید رفتار دیگران یاد میگیرند پس بزرگسالان میتوانند با نشان دادن رفتارهای مثبت مانند احترام، همکاری، دوستی به کودکان یاد بدهند که چگونه با دیگران رفتار کنند.