فیلم و انیمیشن

فیلم‌ها و انیمیشن‌ها می‌توانند نقش بسیار مهمی در رشد و تکامل کودکان ۴ تا ۶ ساله ایفا کنند. این رسانه‌ها به عنوان ابزاری آموزشی و سرگرم کننده می‌توانند به توسعه مهارت‌های شناختی، اجتماعی، احساسی و حتی جسمانی کودکان کمک کنند.

فیلم‌ها و انیمیشن‌ها می‌توانند مفاهیم آموزشی را به شیوه‌ای جذاب و تعاملی به کودکان منتقل کنند. این انیمیشن‌ها می‌توانند به کودک کمک کنند تا دایره لغات خود را گسترش دهد و مهارت‌های گفتاری‌اش را تقویت کند. گوش دادن به گفتگوهای شخصیت‌های فیلم‌ها و انیمیشن‌ها به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های شنیداری خود را بهبود بخشد و به طور مؤثرتری با دیگران ارتباط برقرار کند. از آنجا که داستان‌های انیمیشن‌ها حاوی تصاویر زنده و پر از رنگ است می‌تواند خلاقیت کودکان را تحریک کند، همچنین آن‌ها را نسبت به بازی‌های نقش‌آفرینی و داستان‌سرایی که سبب پرورش خلاقیت و تخیل آن‌ها می‌شود، تحریک کند. برخی از این فیلم‌ها و انیمیشن‌ها دارای پیام‌های اخلاقی و آموزشی هستند مثل اهمیت دوستی، همکاری، صداقت، احترام به دیگران و پذیرش تفاوت‌ها و کمک به دیگران که کودکان از طریق همزاد پنداری با شخصیت‌های داستانی ارزش‌ها را بهتر یاد می‌گیرند. این رسانه‌ها گاهی به معرفی فرهنگ‌ها، سنت‌ها و زبان‌های مختلف می‌پردازند و به کودک کمک می‌کنند تا با تنوع فرهنگی آشنا شود و به تفاوت‌ها احترام بگذارد. کودکان با تماشای فیلم و انیمیشن یاد می‌گیرند که چگونه با مشکلات و چالش‌ها روبرو شوند و احساسات خود را به صورت مناسب بیان کنند. اما باید دقت کرد که نقش‌های منفی می‌توانند چالش‌هایی را برای کودکان ایجاد کنند. مثلاً آموزش رفتارخشونت آمیز یا پرخاشگری. کاهش فعالیت‌های بدنی کودکان، افزایش چاقی و کاهش توانایی‌های حرکتی یکی از معضلات تماشای بیش از حد فیلم و انیمیشن است. تماشای بیش از حد این رسانه‌ها می‌تواند باعث وابستگی کودکان به صفحه نمایش شود که این مسئله ممکن است بر توانایی تمرکز آن‌ها در فعالیت‌های غیردیجیتال تأثیر بگذارد و همچنین می‌تواند تعامل آن‌ها با همسالان و فعالیت‌های گروهی را کم کند که سبب کاهش مهارت‌های اجتماعی و تعاملات رو در رو با سایرین می‌شود.

توصیه‌هایی برای مربیان و والدین:

والدین و مربیان باید محتوای آموزشی و مثبت را انتخاب کنند که با سن و مرحله رشد کودک مطابقت داشته باشد. همچنین پیام‌های اخلاقی و آموزشی مثبت را به کودک ارائه دهد. زمان تماشای تلویزیون باید محدود به ۳۰ دقیقه تا یک ساعت در روز در نوبت‌های مختلف شود که جلوی مشکلات مربوط به وابستگی کودکان به فیلم و انیمیشن گرفته شود. بعد از تماشای فیلم یا انیمیشن والدین و مربیان می‌توانند با کودکان در مورد داستان شخصیت‌ها و پیام‌های آن صحبت کنند. این گفتگوها به تقویت درک و یادگیری کودک کمک می‌کند. همچنین می‌توان از کودک خواسته شود تا نقاشی از شخصیت‌های فیلم یا انیمیشن بکشد یا با کاردستی آن‌ها را بسازد. در نهایت اینکه فیلم و انیمیشن‌ها ابزارهای قدرتمندی برای یادگیری و رشد کودکان هستند اما نیاز به نظارت و هدایت والدین دارند تا تأثیرات مثبت آن‌ها به حداکثر برسد و از اثرات منفی آن‌ها جلوگیری شود.