آگاهی فضایی

آگاهی فضایی به عنوان یک کارکرد اجرایی مغز به توانایی درک و پردازش اطلاعات مربوط به موقعیت و حرکت اشیاء در فضا اشاره دارد. این مهارت به فرد کمک می‌کند تا به خوبی با محیط خود تعامل داشته باشد و به شناخت و سازماندهی فضای اطراف بپردازد.

کودکان می‌توانند مکان اشیا را نسبت به یکدیگر و نسبت به خود شناسایی کنند و این به معنی درک موقعیت است، مثلاً توپ کنار میز است. کودکان توانایی تشخیص و دنبال کردن مسیرها و حرکات را دارند و می‌توانند بازی خود را از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال دهند. همچنین کودکان می‌توانند فضاها و اشیا را در ذهن خود تجسم کنند و توانایی شناسایی و مقایسه اشکال و اندازه‌ها را در درک فضایی خود دارند. آگاهی فضایی در کودکان پیش دبستانی به شدت در حال رشد است و می‌تواند از طریق فعالیت‌های مناسب و بازی‌های آموزشی تقویت شود. این مهارت پایه گذار یادگیری‌های بعدی در زمینه علمی و اجتماعی خواهد بود.

توصیه‌هایی برای مربیان و والدین:

فعالیت‌هایی مانند دویدن و پریدن و بازی‌های گروهی که نیاز به حرکت در فضا دارد، تمرین‌های حرکتی مثل نقاشی، ساختن ساختمان با بلوک‌های اسباب بازی و انجام کاردستی، تفکر فضایی کودک را تقویت می‌کند. فعالیت‌هایی که کودکان را به فکر کردن در مورد فضا یا موقعیت اشیا تشویق می‌کند در افزایش این مهارت مؤثر هستند. فعالیت‌هایی که شامل پیدا کردن اشیا یا افراد در موقعیت‌ها و فضاهای گوناگون است و همچنین جابجا کردن وسایل و اسباب بازی‌ها و پیدا کردن آنها توسط کودک می‌تواند تصور وی از موقعیت بهبود ببخشد. تشویق کودک به توصیف مکان‌ها یا فضاهایی که با آن‌ها آشنا است نیز می‌تواند تمرین مؤثری در جهت افزایش مهارت آگاهی فضایی کودک باشد. با تمرین و تقویت این مهارت کودکان می‌توانند آگاهی فضایی خود را افزایش دهند و در یادگیری‌های آینده خود موفق‌تر عمل کنند.