بحث و گفت‌وگو روشي براي افزايش ادراک کودکان است. اين روش، به‌ويژه در يادگيريِ محتواي جديد، بسيار کاربرد دارد. به‌چالش‌کشيدن کودکان، در موضوعات گوناگون، ذهن آن‌‌ها را مستعد منطق‌گرايي مي‌کند و به‌مرور از آن‌‌ها‌‌‌‌ انسان‌هايي مي‌سازد که دربارة مسائل بينديشند، تأمل کنند و به طراحي فکري بپردازند. بحث و گفت‌وگو باعث تقويت ارتباطات ميان‌گروهي مي‌شود. برخي مواقع بحث و موضوع آن مستقيم است و گاهي غيرمستقيم. در بحث مستقيم مربي محور بحث است و کودک بيشتر در جايگاه شنونده و پذيرنده است؛ اما در بحث غيرمستقيم کودکان نقش فعال‌تر و آزادي عمل و فرصت بيشتري براي تأمل و ابراز نظر دارند.