سن کودکی مهمترین دوره سنی است که یک انسان برای یادگیری دارد و آنچه کودکان در این سنین میآموزند همواره در ذهن آنان خواهد ماند. آموختن علم در کودکی، همانند نقشی است که در دل سنگ حک میشود.
آنچه به کودکان آموخته میشود بر ذهن آنان نقش میبندد و شخصیت آنان در ایام بزرگسالی را پایهریزی میکند و به همین دلیل است نقش مربی در دوره پیش از دبستان بسیار مهم است.
اصل دوم
مربی امانتدار
مربی مسئول آموزش مهارتهای اساسی به کودکان و اطمینان از تربیت و یادگیری صحیح آنها است. آمادهسازی این کودکان برای شروع آموزش مدرسهای هدف اصلی مربی است.
مربی با استفاده از کنجکاوی طبیعی کودک به رشد و تکامل او کمک میکند. او باید همراه خوبی برای کمک به کودک در طی مراحل رشد بر اساس مهارتها و تواناییهای شخصی خود باشد.
مربی با ایجاد فضایی که در آن کودکان میتوانند موضوعات جدید را کشف کنند و یاد بگیرند به وی آموزش میدهد.
بیشتر کودکان از سه سالگی قادرند کاغذ را قیچی کنند و از این که میتوانند با اراده خود، تغییری در شکل کاغذ ایجاد کرده و در آن نقش آفرین باشند از این کار لذت برده و احساس قدرت میکنند.
کودکان به طور طبیعی به تکرار شعر و آثار شنیداری همراه با موسیقی علاقه دارند و اشعاری که دارای قافیههای ساده، وزن متعادل و کلماتی باشد که کودک با آنها ارتباط برقرار میکند، به طور ناخودآگاه در ضمیر آنان ماندگار شده و با علاقه آن را تکرار میکنند.