بــــــــــازیيکي از فعاليت‌ها‌‌ی لذت‌بخش و سازنده براي کودکان بازی است. بازی روی رشد جسمی، عاطفی، ذهنی، آموزشی، اخلاقی، شخصيتی و اجتماعی کودکان تأثير می‌گذارد. اغلب در هنگام بازی کودک با چالش مواجه می‌شود و با حل اين مشکلات و چالش‌ها، توانايی حل مسئله آن‌‌ها افزايش مي‌يابد. بازي انگيزه يادگيری را ايجاد و توجه و علاقه کودکان را جلب ميی‌کند. گاهی کودک، بدون آنکه احساس کند، در طی بازی به تکرار و تمرين مفاهيم يا مهارت‌‌ها‌‌ی دشوار می‌پردازد و از اين طريق می‌آموزد.
بازی تفکر کودک است و از آنجایی‌که هدف از تربیت و یادگیری در پيش دبستان آماده‌سازی نوآموز برای رفتن به مدرسه است، مربی با انجام بازی‌ها و تمرینات مناسب به پرورش استدلال منطقی پرداخته و موجب شکوفا شدن استعدادهای ذهنی که اساس توانایی تفکر است در کودک می‌شود.
بازی جدی‌ترین عامل تربیت است. کودک همه چیز را بازی می‌بیند و شما باید به آن پر و بال بدهید تا فضایی پر نشاط و شاد برای آموزش فراهم کنید. اگر قرار باشد بچه‌ها آموزش ببینند این آموزش در بازی اتفاق می‌افتد.
بازی کردن یکی از دریچه‌های اولیه ارتباط کودک با دنیای بیرون است.کودکان با بازی کردن، هم خودشان و هم محیط اطراف‌شان را بهتر کشف می‌کنند.